Top 10 mooiste WK doelpunten ooit

10. Pelé (Brazilië – Zweden 1958)

De 17-jarige Pelé heeft tijdens het toernooi van 1958 al meerdere malen mooi gespeeld wanneer hij een van de mooiste doelpunten in een WK-finale scoort. Bij een stand van 2-1 controleert Pelé de bal met de borst, de aan komende  Zweedse verdediger wordt compleet verrast wanneer de bal over hem heen wordt gelobd en Pelé, in een keer vrij voor de keeper, hard raak schiet.

https://youtu.be/k1tKmCgF0sE

9. Gheorghe Hagi (Roemenië – Colombia 1994)

Onder leiding van de ‘Maradona van de Karpaten’ speelde Roemenië op het WK van 1994 zeer goede combinatievoetbal. Hagi was het brein van het elftal. Zijn gebrek aan snelheid compenseerde hij met inzicht, scorend vermogen en een goede traptechniek. Zijn doelpunt waardoor Roemenië in de groepswedstrijd tegen Colombia op 2-0 komt is subliem. Hagi krijgt de bal aan de linkerkant van het veld in wat een ongevaarlijke positie lijkt. De Colombiaanse keeper staat echter net iets te ver van zijn doel. Hagi lijkt een voorzet te gaan geven maar met een harde curve verdwijnt de bal over de kansloze keeper in de kruising.

https://youtu.be/eMS_nevdon8

8. Roberto Baggio (Italië – Tsjecho-Slowakije 1990)

Italië miste op erge wijze de finale in eigen land terwijl het een zeer sterk toernooi speelde. Roberto Baggio was een jonge aanvallende middenvelder die met zijn doelpunt in de groepswedstrijd tegen Tsjecho-Slowakije in een klap wereldberoemd werd. Na een een-tweetje begint De Goddelijke Paardenstaart aan een aanval van 40 meter waarbij hij op een mooie manier de verdedigers van zich afhoudt om vervolgens ongelofelijk te scoren. Tijdens het juichen lijkt Baggio meteen te beseffen dat hij iets onvergetelijks heeft gedaan. De aanval werd vrijwel direct uitgeroepen tot het doelpunt van het toernooi.

https://youtu.be/8DddpJy1LtM

7. Éder (Brazilië – Sovjet-Unie 1982)

Op het WK van 1982 speelde Brazilië  vrolijk en aanvallend. In een traag tempo werd de bal rondgespeeld totdat plotseling bij het strafschopgebied werd versneld en tegenstanders verrast door wonderbaarlijke doelpunten. Tegen de Sovjet-Unie heeft Brazilië het in de groepsfase lastig. Met nog zeven minuten te spelen gaat Brazilië op jacht naar de winst. Een voorzet wordt door een verdediger weggekopt. Paolo Isidoro controleert meteen de bal en geeft een breedtepass richting Falcão die laconiek over de bal heen stapt waarna een aanstormende Éder de bal in een beweging opwipt en vervolgens met effect keihard langs een verbaasde Dasaev schiet.

https://youtu.be/jx9KMhX4lzo

6. Archie Gemmill (Schotland – Nederland 1978)

Schotland had op het WK van 1978 over een sterke selectie met spelers als Dalglish en Jordan die bij Engelse clubs het Europese clubvoetbal domineerden. Toch valt het spel in de eerste wedstrijden tegen. Om zich te kwalificeren voor de volgende ronde moest Schotland de laatste wedstrijd tegen Oranje met drie doelpunten verschil winnen. Bij een stand van 2-1 wankelt Oranje in de tweede helft. Op de punt van het strafschopgebied verovert de onvermoeibare aanvoerder Archie Gemill de bal om vervolgens te beginnen aan een van de mooiste dribbels uit de WK-geschiedenis. Eerst ontwijkt hij een vliegende tackle, kapt de volgende verdediger uit, speelt de laatste man door de benen om vervolgens de bal over Jan Jongbloed te wippen. Uiteindelijk zal het niet genoeg blijken te zijn, maar elke Schot kan het doelpunt van Gemmill dromen.

https://youtu.be/eyJTBrbPIHQ

5. Michael Owen (Engeland – Argentinië 1998)

De 18-jarige Michael Owen was na zijn debuutseizoen bij Liverpool meteen geselecteerd voor de Engelse ploeg die eindelijk weer eens barstte van talent. In de tweede ronde stonden ze tegenover een oude rivaal: Argentinië. Bij een vroege 1-1 stand krijgt Owen de bal bij de middencirkel aangespeeld. Hij sprint zijn directe tegenstander eruit en stormt richting het doel waar de Argentijnse verdedigers wachten. Ayala wordt omspeeld alsof hij er niet staat. Daarna verrast hij keeper Roa met een subtiel gekruist schot dat hoog in het doel verdwijnt. Een wereldster is geboren. Helaas zal het doelpunt niet genoeg zijn en wordt Engeland uiteindelijk in een penaltyreeks uitgeschakeld.

https://youtu.be/5tLE62dvSfI

4. Saeed Owairan (Saoedi-Arabië – België 1994)

Saoedi-Arabië staat niet bekend als een groot voetbal land. Toch heeft een speler van het land een tijdloos WK-doelpunt gescoord. Op het WK van 1994 moest Saoedi-Arabië de laatste wedstrijd tegen België winnen om, tegen alle verwachtingen in, de tweede ronde te behalen. Dat lukt dankzij een ongelofelijk lange aanval van Saeed Owairan. Owairan krijgt de bal halverwege de eigen helft. Aanstormende Belgen worden makkelijk voorbij gelopen. Op de middencirkel lijkt de solo tot een einde te komen, maar Owairan passeerd twee middenvelders. Vervolgens worden twee verdedigers verdedigerd voorbij gespeeld dankzij een paar snelle schijnbewegingen. Met een laatste krachtsinspanning werkt hij de bal langs keeper Preud’homme.

https://youtu.be/FxDNewTtlXU

3. Carlos Alberto (Brazilië – Italië 1970)

Brazilië speelde op het WK van 1970 een ultieme vorm van sambavoetbal. Pelé was voor zijn laatste kunststukje omringd door een nieuwe talentvolle generatie voetballers. In de finale moest alleen nog met Italië worden afgerekend, dat in een legendarische halve finale met 4-3 van West-Duitsland had gewonnen. De vermoeide Italianen verraste door na het openingsdoelpunt toch een gelijkmaker te scoren. Maar vervolgens stelden de Brazilianen zich op en liepen ze uit tot 3-1. Om het feest compleet te maken was het vierde doelpunt eentje om in te lijsten. Wat dit doelpunt speciaal maakt is dat er negen spelers van Brazilië aan bijdragen. De manier waarop Clodoaldo vier Italiaanse spelers voorbij dribbelt, is een eerste hoogtepunt. Tostão ontvangt een prachtige dieptepass aan de zijlijn en vindt na enkele passeerbewegingen Pelé die de bal controleert. Heel rustig legt hij de bal breed voor een aanstormende Carlos Alberto die de bal in een keer langs de Italiaanse keeper knalt.

https://youtu.be/NZkR5Wb2KQs

2. Dennis Bergkamp (Nederland – Argentinië 1998)

In 1998 deden er grote namen van spelers mee aan het WK in Frankrijk. Eindelijk speelde het Nederlands elftal weer eens zonder zorgen. In de kwartfinale wachtte echter een bekende rivaal, het ijzersterke Argentinië van Batistuta en Verón. In een zonovergoten Marseille werd het een gedenkwaardige wedstrijd met op en neer wisselende aanvallen. Met nog 1 minuut te spelen in de reguliere tijd maakt iedereen zich op voor een verlenging. Frank de Boer denkt daar echter anders over en verstuurt een laatste pass over veertig meter richting Dennis Bergkamp die tot dan toe flets heeft gespeeld. Bergkamp controleert de lastig stuiterende bal met zijn rechtervoet. Met een tweede beweging van dezelfde voet wordt Ayala uitgekapt. Met de bovenkant van de rechtervoet schiet hij de bal hoog in het net. Een onwaarschijnlijke combinatie van techniek en snelheid op het hoogste podium.

https://youtu.be/xtXo-8tThAg

1. Diego Maradona (Argentinië – Engeland 1986)

De kwartfinale Argentinië – Engeland op het WK van 1986 is vier jaar na de Falklandoorlog een uiterst beladen duel. Argentinië zint op sportieve wraak en komt op voorsprong dankzij het beruchte Hand van God doelpunt van Diego Maradona. Vlak daarna krijgt de nummer 10 de bal op eigen helft aangespeeld. Elf balcontacten later, allemaal met de linkervoet, ligt de bal in het net. Met een onnavolgbare pirouette passeerd hij twee tegenstanders en begint vervolgens aan een gedenkwaardige rush. Toesnellende verdedigers worden met korte schijnbewegingen omzeild. Ook keeper Shilton en een wanhopige tackle houden hem niet tegen. Met deze spectaculaire dribbel bevestigt Maradona dat hij de beste voetballer ter wereld is.

https://youtu.be/1wVho3I0NtU

Top 10 bijzondere stadions in de wereld

10. Oskaka Stadium

Het was vroeger een Japanse baseball stadion van de club Nankai Hawks. Toen konden er ruim 32.000 mensen in zitten in het stadion. In 1988 is de club verkocht en is het stadion omgebouwd tot een winkel centrum.

9. Marina Bay Singapore

Een drijvend voetbal veld in de haven van Singapore ook wel bekend als “The Float at Marina Bay’’. Op de tribunes is er plaats voor 30.000 mensen. Het is natuurlijk niet alledaags dat er een stadion drijft in een haven. Er staan natuurlijk wel hekken omheen maar je kan de bal alsnog er soms overheen krijgen.

8. Estádo Municipal de Braga

Het stadion in Portugal is ook gebruikt voor het EK in 2004. Achter 1 goal staat er geen tribune zoals normaal maar een grote steile rotswand. Er kunnen ruim 31.000 mensen in zitten.

7. Gospin Dolac

Dit stadion staat in Kroatië in de stad Imotski. Dit stadion is omringd door rotsen en is gebouwd in 1989. Het stadion is gebouwd voor de club NK Imotski football club. Er kunnen ruim 4.000 mensen in zitten.

6. Mmabatho Stadion

Dit stadion staat in Zuid-Afrika en is op een vreemde manier ontworpen. Er is plaats voor 59.000 mensen en alles is in vakken verdeeld die los van elkaar staan. Het stadion is gebouwd in 1981 en werd voor allerlei sporten gebruikt. Nu word het stadion voor voetbal gebruikt.

5. Eidi

Dit stadion ligt aan de kust bij de Faeröer Eilanden. Het is meestal hopen dat het droog blijft door de hoge golven. Als je de bal overschiet in het water dan moet je zwemmen.

4. FC Aalesund Stadion

Waarom zou je tribunes bouwen als er overal heuvels staan dacht Noorwegen. Je moest zitten op de heuvels want ze wilde geen tribunes bouwen. Tegenwoordig hebben ze een nieuwe stadion gebouwd en dit keer wel met tribunes.

3. Janguito Malucelli

Dit stadion word ook wel het “Eco stadion’’ genoemd want dit stadion is kompleet zonder beton gemaakt. Het staat in Brazilië en staat er al sinds 1994. Er kunnen 6.000 mensen in en de club is een paar keer hernoemd, eerst naar J. Malucelli Futebol, en daarna naar Sport Club Corinthians Paranaense.

2. Oekraïne

Er ligt ook een heel vreemd stadion in Oekraïne. Eigenlijk kan je het geen stadion noemen want het is al knap als je er al op kan voetballen. Het is een voetbal veld dat schuin naar beneden loopt en wint zwaartekracht het meestal.

1.  Allianz Arena

Deze arena staat in Duitsland, München. Overdag lijkt het een normaal stadion maar s’ nachts geeft de buitenkant licht. Als Bayern München speelt kleurt het stadion rood, als 1860 München speelt kleurt het stadion blauw en als het nationale team speelt kleurt het wit.

Top 10 ergste sport blessures

10. Henrik Larsson

De Zweedse ex-spits van Feyenoord speelde in 1999 bij Celtic. In de wedstrijd tegen Olympique Lyon brak Larsson zijn been op twee plaatsen na een tackle van Serge Blanc. Tot overmaat van ramp scoorde Blanc ook nog de winnende treffer. Er werd even gevreesd dat Larsson zijn loopbaan zou moeten beëindigen maar uiteindelijk kon hij na acht maanden revalidatie weer op het veld terugkeren.

https://youtu.be/1Ry3L1Ou9GM

9. Cory Hill (MMA)

Bij mixed martial arts gaat het er vanzelfsprekend niet rustig aan toe. In December 2008 vocht Corey “The Real Deal” Hill tegen Dale Hart op het UFC: Fight for the Troops evenement. Er vielen die dag opvallend veel blessures maar de ergste was de beenbreuk van Hill. Aan het begin van het gevecht probeert Hill met een lage trap aan te vallen die wordt geblokkeerd en zijn been door midden breekt. Na iets meer dan een jaar kon Hill weer in de ring terugkeren.

https://youtu.be/SMx2V_fWbKU

8. Sid Vicious (WWE)

Sid Eudy werd als professioneel worstelaar bekend onder de namen Sid Justice, Sycho Sid en Sid Vicious. Hij werd zes keer wereldkampioen. Sid was al snel bekend met blessures. Zo brak hij in 1989 een rib die ook zijn long doorboorde. Op 14 januari 2001 vocht Sid tegen drie andere tegenstanders in een zogenaamde four corners match. Tijdens een sprong in combinatie met een trap kwam hij ongelukkig terecht op een been dat in tweeën brak. De breuk was zo gruwelijk dat de meeste televisiezenders weigerde om herhalingen uit te zenden. Ook Sid Vicious wist tegen de verwachtingen in een comeback te maken en verliet pas in 2012 definitief de ring.

https://youtu.be/UOSYcM4AJ8k

7. Oupa Ngulube (Voetbal)

Op 24 mei 2009 speelden Carara Kicks een playoff-wedstrijd tegen de Mpumalanga Black Aces in de Zuid-Afrikaanse premier league die vooral gedenkwaardig werd vanwege een grove tackle. Oupa Ngulube passeerde op snelheid een tegenstander en begon aan een aanval. Félix Mwamba Musasa dacht daar anders over en stopte zijn tegenstander met gestrekt been bruut af. Ngulube schreeuwde het uit aangezien zijn been was gebroken. Vaak ontsnappen spelers na zulke overtredingen op bizarre wijze aan hun straf maar Musasa kreeg in dit geval de rode kaart en werd daarna voor acht wedstrijden geschorst.

https://youtu.be/QPZHZHbTkk8

6. Jessica Dube (Kunstschaatsen)

Kunstschaatsen is een zeer moeilijke sport met veel kans op valpartijen. De Canadese Jessica Dubé vormde een succesvol paar met Bryce Davidson. Op 8 februari 2007 werd zij tijdens hun kür in het gezicht geraakt door de schaats van haar partner. Het bloed dat het ijs rood kleurde maakte vanzelfsprekend veel indruk. De wond aan haar wang en neus moest met 83 hechtingen worden gedicht. Het had weinig gescheeld of haar oog was ook geraakt. Dubé kon haar carrière gewoon voortzetten.

https://youtu.be/XbvR90D5Q1Q

5. Wayne Shelford – Gescheurd Scrotum (Rugby)

Rugby is geen sport voor watjes. In rugby straalt geen team zoveel angst in als de All Blacks, het nationale team van Nieuw-Zeeland. De tweede internationale wedstrijd van Wayne Shelford tegen Frankrijk mondde uit in de Slag van Nantes. Tijdens een ruck kreeg Shelford een trap in zijn kruis waarbij zijn balzak scheurde. Alsof dat niet erg genoeg was verloor hij ook meteen vier tanden. Nadat hij de wond ontdekte vroeg Shelford de teamarts om een hechting en keerde daarna terug in het veld. Pas een klap tegen het hoofd velde Shelford definitief. Shelford kan zich niets meer van de wedstrijd herinneren maar schopte het wel tot aanvoerder van de All Blacks.

4. Paulo Diogo (Voetbal)

De Zwitserse voetballer Paolo Diogo van Servette FC gaf op 5 december 2004 drie minuten voor het einde van de wedstrijd een voorzet waaruit werd gescoord. Door het dolle vierde hij het doelpunt met het publiek door in het ijzeren hek te springen. Helaas bleef zijn trouwring aan het hek hangen. Toen hij van het hek sprong werd een groot deel van zijn vinger afgerukt. Bovendien kreeg hij de gele kaart wegens overdreven juichen. Later die avond lukte het artsen niet om de vinger te herstellen en een groter deel werd geamputeerd. Diogo zette zijn carrière zonder vinger voort.

https://youtu.be/qRzHu4heNiU

3. David Busst (Voetbal)

Op 8 april 1996 speelde Coventry City tegen Manchester United. De wedstrijd was nog maar twee minuten bezig toen Coventry een hoekschop kreeg. De verdediger David Busst kwam mee naar voren en probeerde de ingekopte bal in het doel te schuiven waarbij hij in botsing kwam met twee verdedigers van Manchester. Zijn rechterbeen brak op verschillende plaatsen. De blessure was zo erg dat het er even op leek dat zijn been zou moeten worden geamputeerd. Het schijnt dat keeper Peter Schmeichel op het veld heeft overgegeven, zo gruwelijk was de blessure om te zien. De revalidatie duurde zeven maanden maar uiteindelijk zou Busst nooit meer een wedstrijd spelen. Het was overigens een MRSA-infectie in het ziekenhuis die de carrière van Busst beëindigde.

https://youtu.be/byOKCMQpxKo

2. Kevin Ware (Basketbal)

De jonge basketbalspeler Kevin Ware werd in een klap beroemd vanwege een ware horrorblessure. Tijdens een wedstrijd van Louisville tegen Duke probeerde hij een driepunter te blokkeren waarbij hij volkomen verkeerd landde. Zijn rechterbeen brak en het bot kwam ter hoogte van zijn knie door de huid, wat vol in beeld werd gebracht. Na zijn operatie kreeg Ware veel steunbetuigingen van professionele Amerikaanse sporters. Ware keerde uiteindelijk terug maar speelde een beperkt aantal wedstrijden om zijn genezing veilig te stellen.

https://youtu.be/e421jNbbk90

1. Clint Malarchuk (IJshockey)

Op  22 maart 1989 tijdens een ijshockeywedstrijd tussen de St.Louis Blues en Buffalo Sabres vond een van de ergste sportblessures ooit plaats. Twee spelers botsten tegen Sabres-goalie Malarchuk op. De schaats van Steve Tuttle raakte de halsslagader van Malarchuk waarna het bloed op het ijs spoot. Zowel spelers als het publiek raakten in shock. Zijn leven werd gered door de trainer Jim Pizzutelli die nog in de Vietnamoorlog had gediend. Hij hield de ader dicht tot de artsen arriveerden. De wond moest met 300 hechtingen worden gedicht en uiteindelijk had Malarchuck een derde van zijn bloed verloren.

https://youtu.be/dR-wA4SmbO4

Top 10 top scoorders van de eredivisie

10. Cor van der Gijp
Cor van der Gijp speelde in de beginjaren van de Eredivisie voor Feyenoord en Blauw-Wit. Hij scoorde in totaal 162 doelpunten in de competitie wat hem tot de top scoorder van Feyenoord in de professionele periode maakt.

9. Leo van Veen

Leo van Veen lijkt speelde eerst voor Utrecht. In de laatste jaren van zijn carrière speelde hij bij Ajax namelijk een seizoen als libero. Maar Mister Utrecht was lange tijd een aanvaller die in totaal 175 keer doel trof in de competitie. De meeste daarvan voor F.C. Utrecht waar hij zijn debuut maakte en na een aantal avonturen weer bij terugkeerde. Met 146 doelpunten is hij ook clubtopscoorder.

8. Sjaak Swart

Mister Ajax heeft zijn naam te danken aan het feit dat hij zijn complete carrière bij de Amsterdamse club speelde. In zijn zeventien seizoenen maakte hij de opkomst van Ajax tot meest succesvolle club van Nederland mee. Swart was een rechtsbuiten met veel show die regelmatig scoorde maar nooit meer dan 22 doelpunten in een seizoen scoorde (1959/1960). Toch kwam Swart in 463 competitiewedstrijden tot een totaal van 175 wat hem de derde top scoorder uit de geschiedenis van Ajax maakt.

7. Peter Houtman

Na vier succesvolle seizoenen bij F.C. Groningen werd Peter Houtman in 1982 door Feyenoord gekocht, de club waar hij de jeugdopleiding had doorlopen. Feyenoord werd onder leiding van Johan Cruijff kampioen en de ijzersterke Houtman maakte gretig gebruik van de soepele toevoer door dertig keer te scoren. Dat aantal zou hij nooit meer benaderen maar met 16 seizoenen bij clubs als Excelsior, F.C. Den Haag en Sparta kwam de huidige stadionspeaker van De Kuip tot een zeer respectabele 178 doelpunten.

6. Henk Groot

Er zijn spelers die zowel voor Ajax als Feyenoord speelden. Maar alleen Henk Groot en Arnold Scholten hebben eerst in Amsterdam gespeeld, dan in Rotterdam om vervolgens weer terug te keren naar Amsterdam. In tien seizoenen werd Groot vijf keer kampioen. Dat betekent dat hij per seizoen zeer belangrijk was om in zijn carrière tot een totaal van 194 doelpunten te komen. Zijn beste seizoen was 1960/1961 toen hij 41 doelpunten maakte, nog steeds een clubrecord.

5. Tonny van der Linden

De Utrechtse club DOS (Door Oefening Sterk) bestaat niet meer. In 1970 veranderde  de club tot F.C. Utrecht. In 1958 werd de club landskampioen en een belangrijke rol werd daarbij gespeeld door aanvaller Tonny van der Linden die in de beslissende wedstrijd het winnende doelpunt scoorde. Hij speelde in totaal twaalf seizoenen voor DOS waarin hij 204 keer tot scoren kwam. Ook scoorde Van der Linden op 2 september 1956 het eerste Eredivisiedoelpunt aller tijden.

4. Kees Kist

Kees Kist was een veel scorende aanvaller die vooral bekend stond om zijn keiharde schot. Kist speelde het grootste deel van zijn carrière bij AZ’67 (323 wedstrijden). De club was vaak  in de top van de Eredivisie te vinden en in het seizoen 1980-1981 viel alles op zijn plek. AZ won met overmacht de dubbel, onder andere dankzij de makkelijk scorende voorhoede waarin Kist samenwerkte met Pier Tol en Kurt Welzl. Kist won in 1979 als eerste Nederlandse speler de Gouden Schoen door in dat seizoen 34 doelpunten te scoren. Na een avontuur in Frankrijk keerde Kist terug in de Eredivisie waardoor hij tot een totaal van 212 doelpunten kwam.

3. Johan Cruijff

De beste Nederlandse voetballer aller tijden groeide op in de buurt van het Ajax-stadion. Hij scoorde bij zijn debuut voor Ajax in 1964 meteen. Nieuwe trainer Rinus Michels was een tijd sceptisch over de tengere Cruijff, totdat deze in de spits zijn draai vond. Cruijff zou uitgroeien tot de spil van het legendarische Ajax-elftal dat drie keer op rij de Europacup I won. Zijn meest belangrijkste  seizoen had hij in 1966/1967 toe Cruijff 33 keer scoorde. Na een reeks buitenlandse clubs keerde Cruijff in 1981 verrassend terug bij Ajax dat prompt twee keer achter elkaar kampioen werd. Nog verrassender was de daaropvolgende overstap naar rivaal Feyenoord waar Cruijff zijn laatste seizoen speelde en ook het kampioenschap mee veroverde. In totaal scoorde Cruijff 215 doelpunten in de Eredivisie.

2. Ruud Geels

Ruud Geel was een zeer fanatieke spits die bekend was om zijn sprongkracht. Hierdoor kon hij talloze doelpunten met het hoofd scoren. Vanaf 1964 begon Geels met zijn loopbaan waarbij hij in Nederland speelde voor Telstar, Feyenoord, Go Ahead Eagles, Ajax, Sparta, PSV en NAC. Bij Ajax werd Geels vier keer achter elkaar topscoorder van de Eredivisie. Op 1 november 1975 won Ajax met 6-0 van Feyenoord onder andere dankzij vijf doelpunten van Geels. In totaal werd Geels vijf keer topscoorder van de Eredivisie. 265 doelpunten zijn hiervan het logische gevolg.

1. Willy van der Kuijlen

Mister PSV verdiende deze eretitel vanwege zijn trouwe dienst bij de Eindhovense club waar hij 528 wedstrijden voor speelde. Alleen zijn laatste seizoen kwam hij uit voor een andere club (MVV). Van der Kuijlen had als aanvaller een grillige carrière maar zou een belangrijke rol spelen in het PSV-elftal dat in de jaren zeventig drie keer kampioen werd. Samen met de Zweed Ralf Edström vormde hij een ijzersterk aanvalsduo. Van de Kuijlen was tweebenig en kon met zijn verraderlijke schot keepers op elk moment verschalken. Hij werd in drie seizoenen topscoorder van de Eredivisie. Zeventien seizoenen achter elkaar in de Eredivisie veel scoren levert natuurlijk een mooie totaalscore op. Zijn totaal van 311 doelpunten maakt hem met gemak de meest scorende voetballer uit de geschiedenis van het betaalde voetbal. Een prestatie die waarschijnlijk nooit meer zal worden geëvenaard.

Top 10 snelste mensen ter wereld

10. Bruny Surin 9.84

Deze Canadees won gouden medailles op verschillende onderdelen in de atletiek. Hij komt oorspronkelijk van Haïti, waar zijn ouders in 1975 vertrokken, op zoek naar betere leefomstandigheden. Ze kwamen terecht in het koude Canada. Surin begon bij het verspringen en haalde op de Olympische Spelen van 1988 de 15de plaats. Uiteindelijk behaalde hij op de wereldkampioenschappen van 1999 in Sevilla de zilveren medaille door de race van zijn leven te lopen. In een tijd van 9.84 werd hij nipt tweede achter Donovan Bailey, een andere Canadees. Het verschil was slechts enkele duizendsten.

9. Donovan Bailey 9.84

De Canadees behoorde tot een groep zeer getalenteerde hardlopers. In 1996 brak hij op de Olympische Spelen van Atlanta het wereldrecord en pakte Bailey het goud. Veel Canadezen zagen de overwinning van de populaire Bailey als een goedmakertje voor het dopingdebacle van Ben Johnson in Seoul, 1988. Samen met zijn 4×100 meter team won Bailey trouwens ook nog de gouden medaille op de estafette. Hij was ook de eerste Canadees die de 100 meter onder de 10 seconden liep.

8. Steve Mullings 9.80

Deze Jamaicaanse sprinter liep in 2011 een snel persoonlijk record. Na een dopingschorsing in 2004 en 2005 kwam hij sterker terug dan ooit. Zo liep hij meermaals onder de 10 seconden in zijn latere jaren. Hij rende in 2011 maar liefst zeven keer onder die magische grens en werd derde op het Jamaicaans kampioenschap. Helaas voor Mullings werd hij voor een tweede keer betrapt op het gebruik van verboden middelen. Dit leverde hem een levenslange schorsing op. Zijn tijd van midden in de zomer – 9.80 – bleef staan.

7. Justin Gatlin 9.80

Het verhaal van deze Amerikaanse jongen begon als een jongensboek. Op school was het al snel duidelijk dat Gatlin bovenmatig getalenteerd was. Hij groeide op in Brooklyn, New York en werd een echte publiekslieveling. Tijdens de Olympische Spelen van 2004 in Athene werd hij afgetekend eerste en werd de gouden medaille om zijn nek gehangen. Daarnaast won hij brons op de 200 meter en zilver op de 4×100 meter estafette. Gatlin beleefde het wereldrecord voor de eerste keer in 2006, met een tijd van 9.77. Hetzelfde jaar werd Gatlin echter betrapt op testosteron en voor acht jaar geschorst. Die straf werd later omgezet in vier jaar omdat Gatlin met het onderzoek meewerkte. In 2010 keerde hij terug in de competitie. Hij liep vervolgens 9.80 en werd op de Spelen van Londen knap derde.

6. Maurice Greene 9.79

De Verenigde Staten domineerden de 100 meter sprint in de jaren negentig. Maurice Green was daarbij het beroemde voorbeeld. Greene had lange tijd het wereldrecord met 9.79 op zijn naam staan en hij won in Sydney 2000 de gouden medaille op de koningsafstand. Verder verzamelde hij twee wereldtitels en liep hij een wereldrecord op de 60meter. Greene stond bekend om het ‘spelen’ met de camera. Zodra hij op het grote scherm in het stadion te zien was, begon hij zijn indrukwekkende lichaam te showen. De beroemde lik, met de tong, over de lippen is zonder twijfel de ‘signature move’ van deze bijzondere atleet.

5. Nesta Carter 9.78

De Jamaicanen kwamen eind jaren negentig in de internationale sprintwereld en zijn intussen niet meer weg te denken. Carter, geboren op 11 oktober 1985, was net te jong toen de eerste groep Jamaicanen doorkwam. Hij was er echter wel bij op de Spelen van Beijing en Londen. Zowel in 2008 als in 2012 veroverde hij het goud met het 4×100 meter estafetteteam. In 2010 liep hij een persoonlijk record van 9.78, een zeer snelle tijd. Dat maakt Carter een van de snelste mannen van de wereld. Zijn enige probleem is dat hij in een groep zat met Bolt, Powell en Blake die nog net wat sneller waren. Dit team heeft hem echter wel talloze medailles op de teamafstanden opgeleverd. ‘Elk voordeel heeft zijn nadeel ‘, of andersom, zei een groot voetballer al eens.

4. Asafa Powell 9.72

De erelijst van Powell mag er zijn. Toch staat deze super snelle Jamaicaan bekend als iemand die het op de belangrijke momenten af laat weten. De voormalig wereldrecordhouder was in 2004 de gedoodverfde favoriet op de Spelen van Athene, maar werd slechts vijfde. In 2007 brak hij het wereldrecord en zette het op 9.77. Vervolgens deed hij er nog een paar honderdste af tot zijn persoonlijk record uiteindelijk op 9.72 uitkwam. In 2008 won hij in het legendarische 4×100 meter team de gouden medaille. Daarnaast won Powell op de individuele afstand twee keer brons op de wereldkampioenschappen van Osaka en Berlijn, in 2007 en 2009. De zeer krachtige Powell is een geboren atleet. Zijn lichaam leek gemaakt uit pure spiermassa. In 2013 werd ook Powell betrapt op het gebruik van doping en vervolgens geschorst.

3. Yohan Blake 9.69

Alweer een Jamaicaan in de top 10. 2011 was het jaar van de grote doorbraak van de in 1989 geboren Blake. Hij won op de wereldkampioenschappen zowel de 100 als de 200 meter en deed dat bovendien op overtuigende wijze. Usain Bolt was op die kampioenschappen afwezig, maar gezien de tijden die Blake liep was het nog maar de vraag of Bolt sneller zou zijn geweest. In 2012 pakte Blake zilver achter Bolt op de 100 en 200 meter en won hij het goud op de 4×100 meter estafette. Blake wordt algemeen gezien als de opvolger van Bolt. De twee zijn dan ook trainingsmaatjes. Voor Blake is het uiteindelijke doel om Bolt naar de kroon te steken. Tot op heden is dat echter nog niet gelukt. Hoewel de tijden van Blake steeds meer progressie vertonen en in de buurt komen van die van Bolt, blijft die andere bliksemsnelle Jamaicaan voorlopig nog de beste.

2. Tyson Gay 9.69

De aardige Amerikaan was een student aan het Lafayette Senior Institute. Dat mag je direct weer vergeten, want de tijden zijn uiteraard veel interessanter. Met een tijd van 9.69 leek Gay in 2009 Bolt te kunnen bedreigen. Blessures en een dopingschorsing gooiden echter roet in het eten. Voordat Gay in 2013 werd betrapt, had hij echter wel de nodige indruk gemaakt. Met het goud op de wereldkampioenschappen van 2007 op de 100 en 200 meter en 4×100 meter was hij de koning van dat WK. In 2009 pakte hij zilver en op de Spelen van 2012 pakte hij alleen zilver op de 4×100 meter estafette met de Verenigde Staten. Gay heeft het wrange record van de snelste man te zijn in een Olympische finale die geen medaille won. Met een tijd van 9.80 werd hij vierde op de Spelen van Londen.

1. Usain Bolt 9.58

Superlatieven schieten tekort om deze man te beschrijven. De snelste man op aard, bijnaam ‘Lightning Bolt’, weet al jaren het publiek te vermaken met de meest uiteenlopende galavoorstellingen. Met inmiddels zes! gouden medailles, behaald op twee Olympische Spelen, is hij een levende legende. Daarnaast heeft Bolt acht gouden medailles behaald op de wereldkampioenschappen. Hij is wereldrecordhouder op zowel de 100 als 200 meter en heeft deze records meerdere keren verbroken. In zijn topjaren kondigde Bolt op de grote toernooien aan dat hij ging vlammen, om het vervolgens ook te doen. De afstand tussen hem en de rest was levensgroot in die periode. Hij zette het wereldrecord op 9.69 en vervolgens in een spectaculaire WK-finale in Berlijn, 2009, op 9.58. Sindsdien heeft hij last van blessures en ook meer oog voor commerciële activiteiten. Dit ging een aantal jaar ten koste van zijn prestaties. Op de Spelen van 2012 was hij er weer, met drie keer goud. De lange benen van Bolt maken hem geen uitgesproken 100 meter loper, toch weet hij met die lange passen een ongelofelijke snelheid te ontwikkelen. Zijn grappige optredens voor en na de wedstrijden zijn erg populair. Bolt is meerdere keren wereldsportman van het jaar geweest en heeft over aandacht niet te klagen. Sponsorcontracten, vrouwen en een haast goddelijke status op Jamaica zijn daar het grote bewijs van. Zonder twijfel de snelste man op aarde.

Hallo allemaal,

Vandaag ga ik een game reviewen en de game heet Grand Theft Auto 5 (GTA V).

De Story line:

De Story line gaat over dat je een crimineel bent en dat je missies doet voor vele mensen die je daarvoor geld geven. Je kan wapens, auto’s en huizen kopen. Als je de Story line hebt uitgespeeld krijg 30 miljoen en daarvan kan je coole auto’s kopen. Je hebt 3 personen Trevor de psychopaat, Michael de rijke man en Franklin dat is de gangster. Trevor is een psychopaat omdat hij mensen doden leuk vind en hij is heel intimiderend. Franklin komt uit de hood maar hij kwam naar los santos omdat hij werk kreeg. Michael is rijk en heeft een familie. Een nogal luie zoon die alleen maar gamed, een verwaande dochter die een slet is en een vrouw die met de tennisleraar vreemd gaat. Lester is de hacker die de mannen een job geeft.

Multiplayer:

In multiplayer kan je natuurlijk met vrienden spelen. Je kan winkel overvallen plegen, bank overvallen en auto’s stelen. Je kan ook levels krijgen en je kan je eigen weg gaan. Zelf vind ik dat het leukt want ik probeer altijd zo rijk mogelijk te worden en dan een dure mooie auto te kopen. Je kan ook wapens kopen en dan gaan rond rijden en granaten naar mensen gooien. Je hebt ook een telefoon daarmee kan je bellen en sms’en naar vrienden.